In wind gevangen
Ik ben al lang niet méér
dan het laken
aan de nylon draad
dat bedgeheimen droogt
op ritme van de wind,
die speels een verhaal
doorwaait,
van vruchtbare jaren waarin
een blad van zuiver tranig nat
en poëtische begeerte, een
levendige verbeelding bezat
tot een punt werd gezet,
neergelegd, van wat ooit,
net als het laken,
in een verbond
tussen vel en gevoel,
bij het minste spatje regen,
haastig werd binnengehaald
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 05, 2007 16:16 |
| heel mooi | |
| Dreamlover: | Maandag, januari 15, 2007 20:59 |
| Poezie zoals het hoort. Met groot genot gelezen Lea. Liefs Dreamlover |
|
| zonnetje*: | Maandag, januari 15, 2007 20:53 |
| Ik vind het leuk:-) knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lea_waterval | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||