ik kan m'n korte leven lang
gerust met jou bewegen
(zachte tonen ongehoord, muziek nog ongeschreven)
als jij me vasthoudt ben ik vrij
in stilte spreek je luider
(zoete passen ongekend, gezicht en hart ontsluierd)
al doven lichten, sterft de zon
ik ben hoe jij me ziet
(nieuwe oorden onverkend, een mysterieus gebied)
je ogen zijn herinnering
gehuld in nevelflarden
(donzig zacht in slaap gesust, gevlijd in morpheus' armen)
ik geef me over aan de dans
je leidt me zachtjes mee
(flinter-veder van balans, begrepen door ons twee)