alleen en verloren
Dood van binnen
levend van buiten
gevoelens verstopt
kan ze niet uitten
Verdriet verscholen
achter een grote lach
tranen laten vallen
niemand die ze zag
Zoveel mesnen
maar toch alleen
niemand die me ziet
ze kijken dwars door me heen
Alle pijn
diep vanbinnen opgekropt
alle gedachtes
in mijn hoofd verstopt
Ik lijk zo gelukkig
maar ben helemaal verloren
maar hoe hard ik ook schreeuw
ze willen me niet horen !
Reacties op dit gedicht
| Lynn Buggenhout: | Zaterdag, januari 20, 2007 20:40 |
| Mooi gedicht, heel erkenbaar! | |
| Loralai: | Zaterdag, januari 20, 2007 01:26 |
| erg verdrietig makend:S | |
| *jessica_genders*: | Zaterdag, januari 20, 2007 00:41 |
| stilmakend dit | |
Over dit gedicht
| Auteur: x_silver | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||