Achttien ben ik,
pas verjaart
bruid in de morgen
ik beleef dit ritueel
in mijn vadershuis
zacht staan mijn ogen
met sleep en kant
in moeders zorgen
mijn lippen als kersen
zo rijp en sappig,
kust hij gulzig weg
geeft me zijn naam
in ruil en overgave
van adem en vlees
dat duurt voor eeuwig
en tot de dood,
dansen we over de
rand van de wereld
veertig jaar zwaarder
klinkt het woord trouw,
zacht en echt
met iets minder de passie
maar dansen we nog
en dichter.