Achter die grote lach
Mijn kwestbaarheid
Houdt zich schuil
Mijn grote mond maskeert
Mijn innerlijk gehuil..
Mijn grote mond maskeert
Mijn innerlijk gehuil..
De vrolijkheid die ik deel
En dat masker elke dag
Daardoor zal niemand iets merken
Hoeveel tranen er zich elke dag verschuilen
Daardoor zal niemand iets merken
Hoeveel tranen er zich elke dag verschuilen
Achter die grote brede lach...
Reacties op dit gedicht
| Miss_Blondine: | Zaterdag, april 14, 2007 09:10 |
| wauw, ik heb er helemaal kippenvel van gekregen, zo ontzettend herkenbaar ook! supermooi neergezet gedicht, door het te lezen alleen al voel ik wat jij voelt! xxx |
|
| Smoothly: | Woensdag, januari 24, 2007 20:42 |
| het is heel oneerljik tegen over je vriend om niets te zeggenn dat verdient ie niet!! gr nadine |
|
| ViolaCure: | Zondag, januari 21, 2007 21:29 |
| Laat het masker vallen. Of ooit barst het gewoon. |
|
| stift: | Zondag, januari 21, 2007 20:32 |
| mooi gedicht maar laat zien wie je bent . dan zien de mensen dat je het recht hebt om te leven dat je je niet moet verstoppen voor de grote meisjes zijn evenveelwaard als jongens laat dat masker vallen |
|
| dichterbij: | Zondag, januari 21, 2007 19:19 |
| laat dat masker vallen en laat jezelf zien. dat maakt je veel sterker en men begrijpt je daardoor beter lieve groet |
|
| [Fighter]: | Zondag, januari 21, 2007 19:18 |
| Wauw meisje. Zo mooi verwoord. Ik hoop echt dat je je snel wat beter voelt. Je mag me altijd aanspreken! Take care |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||