je herkend het vast...
Je herkend het vast….
Hou je hand in een kom om je oor
hoor je het suizen?
Zo’n beetje het geluid van de zee..
Dat geluid draag ik mee
Dag in dag uit…
En nu de TV…
De gesprekken…
Ondersteund met achtergrond muziek…
Ondersteund??
Of heet het dat het gesprek wordt onderdrukt…
Het probleem is…
Ik kan niets meer horen…
Ja, wel de muziek, niet het praten
Of was dat niet het doel
Nou, een mooie lege boel…
Ik begin dat (zachtjes) te haten…
Er is een optie, uit die TV
Zucht… ik weet het…
Maar toch..
Mag ook ik wat amusement??
Reacties op dit gedicht
| Joyce-: | Vrijdag, januari 26, 2007 19:46 |
| Het lijkt me inderdaad heel vervelend om slecht te kunnen horen. Ik ken veel mensen die een gehoorapparaat dragen, maar volgens hen is dat ook niet alles. Succes en veel sterkte ermee, ik leef met je mee! Liefs, Joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||