Bang om je naam te zeggen,
bang om aan je te denken.
Waarom doet het zoveel zeer,
waarom moest jij gaan?
mijn gedachten zijn zo ver weg,
geen idee waar ik aan denk.
alsof ik mezelf niet meer ben,
alsof alles rond me vervreemd.
als ik je naam hoor,
word alles zo stil.
dan is het alsof niets nog nut heeft.
omdat jij er niet meer bent.
vrienden voor het leven,
nog altijd?
ik ben bang,
dat ik het zelf opgeef.
het verdriet word me teveel,
ik wil bij je zijn.
vergeef me,
dat ik het niet zag aankomen.
Het spijt me,
sterrekind,
jij voor altijd!
*Sjaan, ik mis je,
ik mis onze gesprekken,
onze onnozelheden,
onze tijden samen.
Ik vergeet je nooit!