Verlangen
Iemand heeft je verlaten.
Jaren gaan voorbij, maar de eenzaamheid blijft.
De pijn blijft duren. Een minuut duurt uren.
De storm zal nooit luwen.
Je voelt je leeg, je loopt alleen in een steeg.
Je kijkt naar de sterren, je kijkt naar de zee.
Hopelijk neemt je ze mee.
Je hoopt en je hoopt niet
om ze niet meer te zien.
Je vraagt je af waarom je dit verdient.
De toekomst brengt je hoop.
Een kind zo blij, een lach zo lief.
Een bengel zo klein,
neen...
Je wilt nog niet dood zijn.
Jaren gaan voorbij, maar de eenzaamheid blijft.
De pijn blijft duren. Een minuut duurt uren.
De storm zal nooit luwen.
Je voelt je leeg, je loopt alleen in een steeg.
Je kijkt naar de sterren, je kijkt naar de zee.
Hopelijk neemt je ze mee.
Je hoopt en je hoopt niet
om ze niet meer te zien.
Je vraagt je af waarom je dit verdient.
De toekomst brengt je hoop.
Een kind zo blij, een lach zo lief.
Een bengel zo klein,
neen...
Je wilt nog niet dood zijn.
Reacties op dit gedicht
| evyken: | Zondag, januari 28, 2007 20:06 |
| zo mooi:) mijn top 3 de erfenis dood na de dood (ofzoiets) en dan dees: verlangen:) doe zo verder en ge komt ng ver ps: moogt altijd trugkome;) |
|
| MG Poetry: | Zondag, januari 28, 2007 16:37 |
| Tiens, da heb ''k precies al ''s gelezen:D Grtz;) MG Poetry |
|
| micina: | Woensdag, januari 24, 2007 08:37 |
| inderdaad ... door die kids blijf je volhouden hé. liefs micina |
|
