Vergeef me de vrijheid
Vergeef me de vrijheid te tasten,
in jouw duisterste gedachten.
Met mijn woorden
de jouwe om te willen woelen,
om zo over te blijven tussen jou en mij
en onze onvervalste pogingen tot waarheid.
Vergeef me de naïviteit in alle (on)geduld te wachten
op de door jou meest uitgesproken van gesproken woorden
en hoe ze vonken door het botsen of samensmelten
met mijn meest dromerige dromen.
Die dan samen, de nu kaal lijkende waarheid,
keihard omarmen.
Ik denk niet dat je de wereld ooit hebt gezien,
zoals ze werkelijk bedoeld was.
Eigenlijk meer zoals ik wilde dat ze zou zijn.
Of zelfs wilde dat wij waren.
Vergeef me het verlangen
te willen omarmen,
wie ik hier voor me, denk te zien.
Melis.
Reacties op dit gedicht
| Claire Q: | Vrijdag, januari 26, 2007 08:21 |
| hmm warmverlangend!! Mooi! Liefs,! |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 26, 2007 07:36 |
| Graag gelezene heel mooie verwoording. Misschien in strofes opdelen? Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 26, 2007 00:53 |
| Zoveel warme liefde spreekt hieruit. Knuffie Cobie Slaap lekker |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mlizz - Melissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||