Ik krijg steeds een verlangen
Ik zie je ogen stralen
In een wereld vol liefde voor jou
Ik luister naar jouw pracht verhalen
Over hoeveel je van hem houd.
Dan krijg ik steeds een verlangen
Naar dat leventje van jou
Ik heb je glimlach opgevangen
Een grond waarop ik bouw.
Maar hoe zeer je me ook probeert te helpen
Blijf ik zakken in de duisternis
Je probeert mijn wonden te stelpen
Maar het is zinloos tot mijn grootste ergernis.
In een wereld vol liefde voor jou
Ik luister naar jouw pracht verhalen
Over hoeveel je van hem houd.
Dan krijg ik steeds een verlangen
Naar dat leventje van jou
Ik heb je glimlach opgevangen
Een grond waarop ik bouw.
Maar hoe zeer je me ook probeert te helpen
Blijf ik zakken in de duisternis
Je probeert mijn wonden te stelpen
Maar het is zinloos tot mijn grootste ergernis.
Reacties op dit gedicht
| ~* roosje: | Woensdag, januari 31, 2007 17:17 |
| over wie gaat dit gedicht?? heftig hoor.. ik denk wel dat diegene je kan helpen, als je het zelf maar wilt!! ik hoop dat je antwoord geeft, liefs mii (K) | |
| *Lind@*: | Zondag, januari 28, 2007 15:36 |
| Niet is zinloos (behalve geweld) stel je zelf open voor hulp! Liefs Linda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: secrets | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||