Wel...
Het valt soms zwaar
zo de warmte te winnen
als vier dagen in klappertanden
vervliegen met tijd, welke
we nog immer en alleen
zelf creëren…
Weer een illusie armer
bij de grille kou al werkende aan
en zwijgen bij het zien van
prestaties en een samenwerken
om verwarmen te doen ontstaan…
Dank ik hen hun kennis
en vaardigheid, zo ook de uren
waarin zij delende hun kunsten
vertoonden, mij in afzondering
latende te genieten…
Huis ik weer warm…
Reacties op dit gedicht
| xavion: | Dinsdag, mei 19, 2009 11:33 |
| Warm, zoals je bent... :) | |
| lexx: | Maandag, februari 05, 2007 15:29 |
| :P tuurlijk ga ik door!! hee,jij & mij niet te stoppen?! |
|
| M@rcel: | Maandag, januari 29, 2007 23:16 |
| heel mooi delend geschreven Liefs M@rcel |
|
| Okselaapje: | Maandag, januari 29, 2007 21:10 |
| Knap gedaan knuffelkusjeokse |
|
| Tijgertje:): | Maandag, januari 29, 2007 20:54 |
huis ik weer warm...prachtig |
|
| Klaes: | Maandag, januari 29, 2007 20:46 |
| prachtig opbouwend leafs/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MizzTeaQ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||