gedicht in ziekte
daar sta ik dan
als altijd
luisterend naar
het oude gedicht
dat huilt
van verdriet
in de warmte
van duisternis
ze was ziek
niet dood
ik luister verder
als de nacht
zich ontvouwt
tot nog meer
nacht
luister
hoe zij
verdrinkt
in melancholie
van tijd
als altijd
schreeuwt ze
van een leeg balkon
naar een leeg toneel
ze was kreupel maar niet dood
bravo
en ik buig
© Klaes 29 januari 2007
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, februari 02, 2007 07:58 |
| Dit gaat diep...inderdaad hartverscheurend. LIefsliefs, switi lobi |
|
| Artifex: | Dinsdag, januari 30, 2007 07:46 |
| Heel mooi geschreven, knap. Liefs, Artifex. |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 29, 2007 23:19 |
| wohhhhhh Klaes, hartverscheurend mooi Liefs Cobie |
|
| M@rcel: | Maandag, januari 29, 2007 23:17 |
| schitterend mooi rakend geschreven Liefs M@rcel |
|
| mums: | Maandag, januari 29, 2007 23:13 |
| wat een rakend mooi gedicht. schitterend liefs mums |
|
| MizzTeaQ: | Maandag, januari 29, 2007 21:26 |
| Chapeau , ik buig voor dit dicht!! Leafs, |
|
| xUnkissed: | Maandag, januari 29, 2007 21:14 |
| Super mooi verwoord! Sterkte Catharina |
|
| Fancy Nancy: | Maandag, januari 29, 2007 21:02 |
| wauw... heel rakend en super, super mooi!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||