Vrije ziel
Vrije ziel
Het leven van de mens zo kwetsbaar.
Blind geboren op een dag.
Ze leren al zo snel lachen ,
omdat een ieder vriendelijk smacht.
Een kind is nog zo mooi te vormen ,
doet alles wat je nog verwacht.
Maar als de eigen wil zich dan gaat vormen,
verdwijnt al snel die gulle lach.
Het projecteren afgelopen
de geest die heeft zijn eigen smoel.
De indoctrinatie met kracht begonnen
naar de zin van ouders doel.
Het kind dat moet nog zo veel leren .
Laat het groeien
als een vrije ziel.
Trots zal zijn
die liever ouder,
die niet opdrong zijn eigen wil.
Reacties op dit gedicht
| zonder: | Zondag, februari 04, 2007 15:46 |
| heel mooi, vrijheid is een gift. | |
| Windwhisper: | Dinsdag, januari 30, 2007 10:36 |
| Heerlijk zo een waar gedicht...ruimte geven en vrijheid..maar wel toch grenzen stellen....ook zo nodig en toch waarlijke ouders zijn. liefs Cobie |
|
| lexx: | Dinsdag, januari 30, 2007 09:30 |
| en hoe gelijk je hebt .. mooi te lezen :) groetjes .. |
|
| switi lobi: | Dinsdag, januari 30, 2007 09:24 |
| Je hebt het kind niet, het kind heeft ons...zo is het inderdaad. Mooi verwoordt Templar Liefsliefs, switi lobi |
|
| Templar: | Dinsdag, januari 30, 2007 09:24 |
| Blind voor het kwaad .. of minder mooie dingen des levens . |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Templar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||