(LR)Kinderleed.
Kinderleed.
Ineengedoken in een hoek,
zachtjes zing je een deuntje, het moet.
Verstopt in je handen, je kleine gezicht,
blauwe verkleuring, ogen naar onder gericht.
Met wie moet je praten, waar moet je zijn,
helpen met je angsten, je pijn.
Verloren gevoel onveilig bestaan,
een nieuwe dag begonnen met slaan.
Weer denk je dat jij fout bent,
jij hebt het gedaan.
Je zoekt naar een verhaal om te vertellen,
aan je vriendjes als ze op de speelplaats staan.
Vertrokken naar school, verlegen vol schroom,
morgen gaat het beter, denk je . . .
. . ja dan . . .morgen . . .hou ik op met bestaan.
En weer een nieuwe dag, de zon tegemoet,
en je dag begint met een klap, in plaats van een zoen.
-Voor alle kinderen in deze situatie-
Reacties op dit gedicht
| Augustijntje: | Woensdag, januari 31, 2007 16:28 |
| blauwe plekken verdwijnen, maar de inwendige verwondingen.. x! |
|
| Panta Rhei: | Dinsdag, januari 30, 2007 21:28 |
| mja zielig hoor :(. Hoewel er veel mensen zijn die dit zo hebben, en niet alleen kinderen. zijn-pijn is zo''n standaard rijm, daar krijg ik de kriebels van. xxx |
|
| MizzTeaQ: | Dinsdag, januari 30, 2007 20:35 |
| Knap geschreven..! Vol bewondering gelezen... Succes! |
|
| micina: | Dinsdag, januari 30, 2007 17:32 |
| zo''n pijnlijke reële weergave van iets wat jammer genoeg veel te vaak gebeurd Sterk geschreven. Liefs micina |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, januari 30, 2007 15:10 |
| knap werkje, liefs, |
|
| switi lobi: | Dinsdag, januari 30, 2007 13:56 |
| Prachtig gedaan! Liefsliefs, knuffel van switi lobi |
|
| Oxygénéé: | Dinsdag, januari 30, 2007 13:55 |
| Erg intens! | |
| Amon: | Dinsdag, januari 30, 2007 13:47 |
| Gevoelig, knap neergezet. Succes! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||