Je ogen laten zich niet meer lezen,
dus ik weet niet wat je wil.
Je mond praat niet meer over mij,
ik weet niet meer wat je vindt.
Je lippen krullen niet als voorheen
om te laten zien wat je voelt.
Je handen raken niet meer aan.
Ik vergeet wie je bent.
Om van de stilte maar te zwijgen,
vraag je hoe het met mijn tentamens gaat.