Ze strekt haar armen
Ze strekt haar armen
Bevrijdt haar gezicht
spreidt haar vleugels
ze kan beter zien
met haar ogen dicht.
De wil verplaatst zich
De hoogte in
In vliegen krijgt zij
Steeds meer zin
Weg van alles
Laat het vallen
Laat het gaan
Je vleugels ondersteunen
Het alleen staan
Bevrijdt haar gezicht
spreidt haar vleugels
ze kan beter zien
met haar ogen dicht.
De wil verplaatst zich
De hoogte in
In vliegen krijgt zij
Steeds meer zin
Weg van alles
Laat het vallen
Laat het gaan
Je vleugels ondersteunen
Het alleen staan
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Dinsdag, februari 20, 2007 21:53 |
| Wow, stilmakend mooi! Geweldig die fantasie.. Close you''re eyes and fly away from reality.. You deserve it! Liefs, x |
|
| *_KOALIE_*: | Woensdag, januari 31, 2007 20:46 |
| prachtig gewoon! Liefs |
|
| xUnkissed: | Woensdag, januari 31, 2007 18:46 |
| Mooi verwoord! En het is idd waar, nare dingen achter je laten want het is het niet waard;) Toch?:D xxxxx Liefs, knuff Catharina |
|
| Radho: | Woensdag, januari 31, 2007 17:21 |
| Vind ik echt wel ''n erg mooie dichterlijke verwoording van het ''groeien'' als mens. Hoopvol is dat! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renske x3 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||