tranen..
tranen...
tranen..
van verdriet..
pijn, angst..
zomaar, ineens..
ze komen..
ze blijven..
paniek..
geen lucht..
'rustig meisje'
'alles komt goed'
geloof je t zelf..
gedachten..
bij mn broer..
en mn honden..
rustig..
en t gaat..
zwart..
voor mn ogen..
heb ze nodig..
ik kan het niet..
zucht..
tranen..
van verdriet..
pijn, angst..
Reacties op dit gedicht
| soulsister: | Vrijdag, februari 02, 2007 20:05 |
| laat je tranen maar lopen,alles opkroppen is zeker niet goed liefs |
|
| xMyrte: | Vrijdag, februari 02, 2007 17:48 |
| Knokken door het leven. Er is altijd een betere weg die je kunt nemen. Liefs, Myrte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||