gisteren
Gisteren,
even naar jouw graf geweest
de kinderen mochten mee
allebei stoer een roos in de hand
hand in hand over het rode pad.
Er stonden bloemetjes,plantjes.
het zag er netjes uit.
de roosjes werden in de grond gedrukt,
er werd zowaar geschreeuwd
waarom schreeuwen jullie zo?
Ja mam,anders hoort hij ons toch niet
dus moeten we wel schreeuwen
hij ligt erg diep he mam.
ja al die kinder vragen raken je soms diep.
bij het afscheid weer nemen
kwam er toch bij mama een traan
geeft niks hoor mama
ging het in koor
laat je maar lekker gaan.
betty
Reacties op dit gedicht
| Jan de haan: | Zaterdag, februari 03, 2007 16:19 |
| tranen mogen hoor betty1,hoort ook bij het verwerken van verdriet. wens je veel sterkte toe groeten jan |
|
| fran92: | Zaterdag, februari 03, 2007 13:00 |
| laat ze maar stromen lieverd een hele dikke knuffel van mij liefs fran92 |
|
| sunset: | Zaterdag, februari 03, 2007 09:54 |
| Droef tonend integer mooi. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: betty1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||