Stilzwijgende stilte
Hoe kan het ook
plotseling anders
zijn, als zij diep
door groeven
getreurd weet
te zijn.
Stil en zwijgzaam
zijn de woorden
van haar diepste
ziel, en zachtjes
sluit zij haar ogen.
Ze wil het niet meer
plotseling anders
zijn, als zij diep
door groeven
getreurd weet
te zijn.
Stil en zwijgzaam
zijn de woorden
van haar diepste
ziel, en zachtjes
sluit zij haar ogen.
Ze wil het niet meer
zien weten en voelen
laat het doodstil worden
zodat ze eindelijk
eenzaam wenen kan.
4 feb 07
laat het doodstil worden
zodat ze eindelijk
eenzaam wenen kan.
4 feb 07
Reacties op dit gedicht
| Butterfly_*: | Zondag, februari 04, 2007 17:56 |
| prachtig..liefs;) | |
| *jessica_genders*: | Zondag, februari 04, 2007 17:28 |
| nadenken* | |
| *jessica_genders*: | Zondag, februari 04, 2007 17:28 |
| een gedicht wat je laat nadeken | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||