Terminaal
Terminaal.
Elke dag is er één.
Je ogen vragen mij;
Hoelang gaat het nog duren?
Wanneer is het voorbij?
Dat kan ik je niet zeggen,
alleen er voor je zijn.
Maar jou zo te zien lijden,
doet mij toch zoveel pijn.
Ik verzorg jou al jaren
met een lach en met een traan.
Herinneringen moet ik nu vergaren.
Nog even ,en je mag je laten gaan.
Elke dag is er één,
het leven is zo kostbaar.
Maar ik weet ,als geen ander..
met dit leven..ben jij klaar.
__________________________
Ik zei haar ; Toe laat maar los.
Ik zei haar ;Alles komt hier goed.
En ze ging...
Trouwens,
Haar koffers had ze al gepakt..
ze hoefde alleen maar in (uit) te stappen.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Dinsdag, februari 06, 2007 15:50 |
| wat een zorgzaam lief mens ben je...zoveel bewondering daarvoor... xxliefs willem |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 05, 2007 19:13 |
| zeer goed verwoord en neergezet | |
| patrick_wijchen: | Maandag, februari 05, 2007 18:53 |
| echt heel erg mooi geschreven, voel de rillingen over mijn rug gaan, en een traan opkomen... veel sterkte en liefs, patrick |
|
| dichterbij: | Maandag, februari 05, 2007 18:51 |
| heel zwaar maar dankbaar als je zo mensen kunt helpen. warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||