Blijf je maar achter dat masker dekken.
Jouw masker van angst en verdriet.
Blijf er maar voor zorgen dat je oogjes geen traantjes lekken.
Zorg er maar voor dat niemand jouw pijn ooit ziet.

Je hoopt dat niemand jou ooit uit dromenland zal wekken.
Dat je kan blijven slapen in je eigen realiteit.
Blijf je maar achter dat masker voor iedereen dekken.
Verstop je maar voor de hele werkelijkheid.

Maar ooit zal je er achter uit moeten komen.
En zul je het leven weer aan moeten gaan.
Blijf nu nog maar rustig verder dromen.
Verdoem maar elke pijnlijke traan.
Maar alle angst pijn haat en verdriet.
zullen op jouw blijven wachten en blijven bestaan.

Tot dat jij het masker ooit een keer hebt af gedaan.