Ik ben één van de zwakkeren van deze maatschappij,
de wereld raast aan mij voorbij,
de ontwikkelingen gaan veel te vlug:
heb ik nét iets door, dan draait men het weer terug!
Zo loop ik constant achter de feiten aan
en weet van veel regelingen niet eens dat ze bestaan .....
Door ziekte niet tot werken in staat
en ook door echtgenoot gedumpt 'op straat'.
In wezen is het zó met mij gesteld:
ik kost de maatschappij alleen nog maar geld.
Eigenlijk heeft mijn bestaan geen enkele zin meer
omdat ik alleen nog maar verteer .......
Dat is in de dierenwereld nou zo mooi,
daar wordt je dan gewoon een prooi
van een sterkere dierensoort
en dat is toch eigenlijk hoe het hoort,
want als de kudde om die zwakkere blijft geven
is er uiteindelijk niet één meer in leven ............