Ongedwongen licentie
Ongedwongen licentie
verzachtend strelend
krachtig spelend
met mijn huid
van schouders naar armen
dalen handen die warmen
terwijl rilling ontspruit
hals en borst omringd
zorgen dat adem verspringt
bij zoveel gedeelde intentie
bewogen onberekend
vragen handen gezegend
naar ongedwongen licentie
waardoor ik kan bloeien
onbeschaamd kan stoeien
in delend genoegen
terwijl gevoelens wijzen
ons zuchtend aanprijzen
resteren wij in zwoegen
Reacties op dit gedicht
| Nino de Pino: | Donderdag, februari 08, 2007 22:47 |
| met een glimlach gelezen, liefs. |
|
| sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 10:48 |
| Zwoegen? Ja, zo zou je het ook kunnen noemen ;=). Graag gelezen dit insunerende verwoorde. Liefs, sunset |
|
| lommert: | Woensdag, februari 07, 2007 10:20 |
| lekker ''spelend'' gedicht...;) graag gelezen xxliefs willem |
|
| dichterbij: | Woensdag, februari 07, 2007 09:04 |
| heerlijk spelende licentie. mooi neergezet groetjes |
|
| erje: | Woensdag, februari 07, 2007 00:47 |
| lijkt mij ook niet verkeerd een ongedwongen licentie, en dan nog ondeugend zijn ook lijkt me wel super liefs erje |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, februari 07, 2007 00:36 |
| Prachtig geschreven! De warmte straalt er van af. Heerlijk! Trustenknuffie, Peter. |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 07, 2007 00:22 |
| Mmmmmmm heerlijk..... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||