Tot ik beter wist
Onvergetelijk langzaam,
werden zelf de droevigst losgelaten tranen steeds matter
en trokken ze al rollend,teglijk met ons
een onuitwisbaar spoor.
Als zijnde de dode adem
van ons nooit eerder zulks lichtvoetige woorden.
Werden wij mijn best bewaarde herinerring.
Tot ik beter wist...
Melis.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 09:29 |
| Bijzondere graag gelezen poëzie (al had ik persoonlijk geen hoofdletters gebruikt). Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mlizz - Melissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||