dakloos in het wassalon
witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, februari 08, 2007 22:48 |
| Tja, de eenzame dolende zwerver. Herkenbaar beeld. Liefs |
|
| myxomatosis: | Donderdag, februari 08, 2007 16:45 |
| mooi geschreven | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 08, 2007 15:47 |
| een gevoelig gedicht | |
| Windwhisper: | Donderdag, februari 08, 2007 15:30 |
| wohhhh em hier mee, met dit gedicht raakte je mijn hart. liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans Vlinderman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||