Sneeuw...
Sneeuw………….
De vlokken dwar’len naar beneden
in wit kristal…..in bonte rij.
Bedekken dat waar zij belanden,
als bonte , reine grote sprei.
Zelfs wat zo even nog als gribus
onoog’lijk toonde ,vuil en vies,
pronkt nu vol harmonie en frisheid
volop bedekt als marmer vlies.
Natuur eerst kleurvol variërend,
toont nu een landschap in een kleur
een wereld die eentonig schittert
even zo met haar eigen fleur.
De takken dragen witte randen
breken soms af door het gewicht
dat langzaam vullend is voltrokken
ogen een boeiend vergezicht.
Als poeder op de olie-bollen
bedekt de sneeuw ’t vertrouwde beeld,
haast onherkenbaar in het gelijk zijn.
Wat eensklaps haar is toebedeeld.
Festijn voor kind’ren die met sleeën
in glijvlucht nu genieten gaan….
Om hoogte , laagte , te benutten
voor hen die op de skiën staan.
Dit alom vattend wit bedekt nu
het vuil dat overal verspreidt
uit ’t zicht verdwijnt , zij het voor even,
maar ons hierin toch deels verblijdt.
Zo kan de liefde ook bedekken
dat wat ons deert en pijn’lijk steekt,
dit kwest’bre wegneemt ,doet verlichten
dat alle kwaad in haar verbleekt.
th
De vlokken dwar’len naar beneden
in wit kristal…..in bonte rij.
Bedekken dat waar zij belanden,
als bonte , reine grote sprei.
Zelfs wat zo even nog als gribus
onoog’lijk toonde ,vuil en vies,
pronkt nu vol harmonie en frisheid
volop bedekt als marmer vlies.
Natuur eerst kleurvol variërend,
toont nu een landschap in een kleur
een wereld die eentonig schittert
even zo met haar eigen fleur.
De takken dragen witte randen
breken soms af door het gewicht
dat langzaam vullend is voltrokken
ogen een boeiend vergezicht.
Als poeder op de olie-bollen
bedekt de sneeuw ’t vertrouwde beeld,
haast onherkenbaar in het gelijk zijn.
Wat eensklaps haar is toebedeeld.
Festijn voor kind’ren die met sleeën
in glijvlucht nu genieten gaan….
Om hoogte , laagte , te benutten
voor hen die op de skiën staan.
Dit alom vattend wit bedekt nu
het vuil dat overal verspreidt
uit ’t zicht verdwijnt , zij het voor even,
maar ons hierin toch deels verblijdt.
Zo kan de liefde ook bedekken
dat wat ons deert en pijn’lijk steekt,
dit kwest’bre wegneemt ,doet verlichten
dat alle kwaad in haar verbleekt.
th
Reacties op dit gedicht
| -*-Maxxje!: | Donderdag, februari 08, 2007 17:34 |
| Mooii,,Geschreven! Mo0oii Hé Sneeuw,! Knuff,,MaxxJe! |
|
| Windwhisper: | Donderdag, februari 08, 2007 16:47 |
| wohhhhhh vooral het laatste stukje, daarmee veroverde je een stukje van mijn hart. Knuffie Cobie |
|
| Dreamlover: | Donderdag, februari 08, 2007 16:04 |
| Schitterend gebracht! Liefs Dreamlover |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, februari 08, 2007 15:44 |
| Wohw...heerlijk gedicht en van genoten Liefs Jannie |
|
| remie: | Donderdag, februari 08, 2007 15:34 |
| erg mooi, hier vallen de vlokken inmiddels ook...liefs remie | |
| vlokje: | Donderdag, februari 08, 2007 14:50 |
| Héél erg mooi geschreven! liefs sylvia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||