appel met vleugels
Een appel met vleugels
Mijn fruitschaal komt tot leven..
In een wereld vol magie,
mijn appels krijgen vleugels.
Maar vliegen gaat nog niet…
1 appel strekt zijn vleugels..
En…. Vliegt
Maar valt dan weer terug
En biecht…
Tot de peer,
Appels kunnen niet vliegen
Maar willen meer..
Dan alleen appel zijn
Mijn fruitschaal komt tot leven..
In een wereld vol magie,
mijn appels krijgen vleugels.
Maar vliegen gaat nog niet…
1 appel strekt zijn vleugels..
En…. Vliegt
Maar valt dan weer terug
En biecht…
Tot de peer,
Appels kunnen niet vliegen
Maar willen meer..
Dan alleen appel zijn
Reacties op dit gedicht
| *alice*: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:15 |
| Tsja... appels zijn soms net mensen.... Een hele leuke dicht, dat zeker. En apart, dat mag ik graag. Hopelijk zal die appel nog wel smaken ;) Een goede nachtrust, dikke kus en veel liefs, Alice |
|
| .Mephisto: | Donderdag, februari 08, 2007 22:07 |
| Help! Een behekste appel! Dat ontbrak er nog maar aan [:P] Leuk geschreven. groetjes, Mephisto |
|
| Jusst.: | Donderdag, februari 08, 2007 21:52 |
| wat een eigenwijze appel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Michal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||