Hij deed het ergens voor
Daar zijn die joden
Hoor ik de Goden
Met hun laarzen
Zo zelf voldaan
Ze komen
Om ons te doden
En als we niet rennen
Dan is het gedaan
Ik hoor hun laarzen
Ik zie hun dromen
Ik voel hun honger
Naar Lebensraum
Ik kan wel rennen
En me verschuilen
Maar ooit is het gedaan
Ik ken geen rust
Geen veilig thuis
Al vijf jaar lang
Ontloop ik dat gespuis
Maar ik kan niet meer
Het leven was me een eer
Toch ga ik door
Want d'r is meer
Want mijn broertje dan
Die snapt het niet
Die wil niet opgeven
Die slaapt te diep
Maar ik ben wakker
Verwacht een schot
Verwacht rennende duitsers
Bang wacht ik op God
Hoor ik de Goden
Met hun laarzen
Zo zelf voldaan
Ze komen
Om ons te doden
En als we niet rennen
Dan is het gedaan
Ik hoor hun laarzen
Ik zie hun dromen
Ik voel hun honger
Naar Lebensraum
Ik kan wel rennen
En me verschuilen
Maar ooit is het gedaan
Ik ken geen rust
Geen veilig thuis
Al vijf jaar lang
Ontloop ik dat gespuis
Maar ik kan niet meer
Het leven was me een eer
Toch ga ik door
Want d'r is meer
Want mijn broertje dan
Die snapt het niet
Die wil niet opgeven
Die slaapt te diep
Maar ik ben wakker
Verwacht een schot
Verwacht rennende duitsers
Bang wacht ik op God
Reacties op dit gedicht
| Derrik Djons: | Zondag, januari 27, 2002 19:58 |
| dankje | |
| Sheena: | Zondag, januari 27, 2002 19:53 |
| IJzig tijdsdocument ..... Sterk geschreven Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Derrik Djons | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||