Nooit gekend
soms heb ik het gevoel dat je er niet meer bent
het lijkt soms alsof jij mij nooit echt hebt gekend
het leven wat wij samen hadden was een droom
soms loop ik wat door mijn huis in mezelf te praten
wie was toch altijd die jongen die zo dicht bij me was
die jongen waarvan ik wist dat hij mij alleen zou laten
zag ons einde in het begin van de relatie al aan komen
zoveels liefs kan alleen maar voorkomen in mijn dromen
jij was de droom die uiteindelijk mijn nachtmerrie werd
heb altijd geweten wie jij diep in jezelf was
een soort diepgaand boek wat ik graag las
de ontknoping bleek het einde van ons te zijn
was niets meer dan de vrolijke huishouder voor jou
degene die zonder vragen alles voor jou doen zou
maar toch was deze droom zo warm
maar zonder echte liefde
sterf ik
vermoeid en arm
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Zaterdag, februari 10, 2007 10:14 |
| zo droef sterkte marc |
|
| remie: | Zaterdag, februari 10, 2007 09:29 |
| voelbaar droevig....liefs remie | |
| hiljaa: | Zaterdag, februari 10, 2007 07:35 |
| invoelend herkenbaar! knufleifs--hiljaa-- |
|
| lonely 1: | Zaterdag, februari 10, 2007 01:36 |
| zo droevig, maar zo prachtig geschreven, liefs en knuffel, hilde |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, februari 10, 2007 00:39 |
| Droevig dit Richard, liefs Cobie Slaap lekker hoor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||