verloren

verloren

Ik zal een keuze moeten maken,

maar diep van binnen,

wil ik die weg helemaal niet gaan,

maar blijven, of liever, teruggaan.

Teruggaan naar de plek,

vol warmte en licht

alleen maar voelen, geen gezicht,

geen masker waarachter je schuilt.

Daar waar het jij en ik heette,

wij samen, gelukkig werden genoemd.

Dat ik geluk, soms even niet zie,

is dat mijn schuld?

Moet ik je dan vergeten?

Wegdoen uit m'n hart?

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

brendatju:	Maandag, februari 12, 2007 18:14
die tijg hou je bij je vooraltijd soms wil je wel wat uit je hert gooien maar het gaait nooit lukken kuzzZZssSS -x-x-b-x-x-

Dreamlover:	Zondag, februari 11, 2007 10:56
Oh...nee vergeten moet je het nooit...nooit. Liefs Dreamlover

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 11 februari 2007
Thema's: [Liefdesverdriet] [Verlies] [Wij]