gebonden
gebonden handen vertellen
zo verzwegen
en zacht
langs hoge randen
verdwaasd en onbegrepen
sluip jij
kruip jij
door oneindige tunnels
en vracht dat je sleept
vracht dat je sleept
op veel te dunne schouders
kort en onbewogen
kwaad en niet gemogen
vreemd en steeds gelogen
zwijg jij
in schreeuwende stilte
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, februari 11, 2007 14:32 |
| een vracht zo zwaar dat het zich opsluiten in stilte slechts de enige weg is...hoe luid die schreeuw ook weergalmt in het lege tunnelzicht... beangstigend beeld maar treffend mooi neergezet ! liefs, kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Zondag, februari 11, 2007 13:20 |
| Beklemmend... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||