Lichaamstaal
versmelt langzaam in je lichaamstaal
wij hoeven ons niet te vermommen
achter woorden - ik zou enkel stotteren –
de stilte verbergt hier de tijd,
nu en hier vervullen iedere dag
we zijn het verleerd ons te verzetten,
gedogen vreedzaam passie openlijk
vanaf het moment dat ik me ogen open
en je mijn gedachtes uitkleed
alles gebeurt met een reden dus ik beloof
geen streefdatum maar openlijk geloof
strijk mijn handen langs je lichaam
je vingerafdruk - vertaald in braille –
eeuwig geluk
Reacties op dit gedicht
| brendatju: | Maandag, februari 12, 2007 18:28 |
| ik sta er gewoon bij stil zoo mooi verwoord een schoonheid van een gedicht kuzzZZssZZ -x-x-b-x-x- |
|
| MayadeBij*: | Zondag, februari 11, 2007 21:54 |
| .. stilmakend inderdaad.. pfff ik kom helemaal tot rust lijkt wel ;) èven dan toch! | |
| my thoughts: | Zondag, februari 11, 2007 21:51 |
| prachtig mooi geschreven... grtjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||