Opa
Wat lig je
doodstil
met je armen
naast je lichaam...
Blauwe aders
kronkelen
op de rug
van je hand.
Als een bleke sluier
spant je huid
over je kaken.
Je hoofd
ligt achterover
in je kussens.
Wanneer
word je
weer wakker,
opa?
Wanneer
ben jij er weer
voor mij?
doodstil
met je armen
naast je lichaam...
Blauwe aders
kronkelen
op de rug
van je hand.
Als een bleke sluier
spant je huid
over je kaken.
Je hoofd
ligt achterover
in je kussens.
Wanneer
word je
weer wakker,
opa?
Wanneer
ben jij er weer
voor mij?
Reacties op dit gedicht
| Saskia Lodeweges: | Donderdag, januari 31, 2002 15:57 |
| kan dit gedicht niet met droge ogen lezen... | |
| luijkx: | Maandag, januari 28, 2002 20:20 |
| mooi gedicht sterkte veel liefs laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stefanie De Walsche | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||