Fladderend door het leven..
Het regent hier binnen,
er zijn wolken op mijn gezicht.
Warm katoen, luchtig linnen,
vanuit je ogen een helder licht.
Soms zijn wij alleen,
en dat voelt dan goed.
Gelogen en toch gemeend,
de storm die in mijn binnenste woed.
Boze uitdrukking liefdevolle lach,
uiteindelijk....
Mijn gevoelens verkracht,
jij zit daar en lacht heimelijk.
Tranen op jouw wangen,
ik kan het niet geloven.
De schittering in je ogen opgevangen,
terwijl ze nu beginnen te doven.
Vind de weg terug via jou,
ondersteboven en naar binnen gekeerd.
De verwarde gevoelens waar ik van hou,
wie voelt zich nu nog ongedeerd?
Een vlinder dansend,
op die uitzonderlijke bloem.
Met de dauwdruppels glanzend,
genietend van verterende roem.
Wat zoekend voor mijn leven,
of een invulling hiervan.
Kan dit niet weg geven,
jij houdt mij compleet in ban.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||