EveryTearTellsAStory: | Dinsdag, februari 20, 2007 18:22 |
prachtig. | |
poison: | Dinsdag, februari 20, 2007 17:49 |
voel de melodie van pijn vervagen.. en handen je ondersteunen liefs |
|
goomy: | Zondag, februari 18, 2007 21:55 |
hey meis, hier word ik wel stil van... antwoorden liggen meestal in jezelf verborgen, bevestiging krijg je meestal alleen als je het met jezelf eens bent, wanhoop wordt gezaaid door onduidelijkheid, onduidelijkheid vaak door te veel vragen... als ik kan helpen weet je me te bereiken! hvj warme knuff, mij |
|
hiljaa: | Zaterdag, februari 17, 2007 19:18 |
intens droefmooi neergeschreven knuflefis--hiljaa-- |
|
Odin-Tund: | Zaterdag, februari 17, 2007 14:17 |
Komt op mij over als een zoektocht naar wijsheid. Dat gaat bijna nooit zonder enige vorm van pijn. De beloning is echter hetgeen je werkelijk zocht.... Je ziel. Groetjes Rob (bedankt voor je reactie :-)) |
|
switi lobi: | Zaterdag, februari 17, 2007 14:08 |
Heel knap omschreven... Liefsliefs, switi lobi |
|
Chevra Mae: | Zaterdag, februari 17, 2007 14:00 |
Sprekend, gevoelig gedicht. Mooi! Liefs |
|
L.Bert: | Zaterdag, februari 17, 2007 13:00 |
Mooi gedicht waaruit de verwarring duidelijk spreekt. | |
Auteur: cest-moi | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2007 | ||
Thema's: |