Stilte
Zij luistert naar de stilte van haar muziek,
en hoort geen stemmen meer...
Alles wat zij wil is rust,
dus laat zij haar twee levens gescheiden houden,
want zodra ze zich vermengen en leren kennen,
Doet zij haarzelf wat.
Laat ze zijn wie ze wil zijn,
want zodra iets ze weerhoudt dat te verwezelijken,
Doet ze haarzelf nog meer.
Alles draait om zij,
uiteindelijk is zij dan ook de enige persoon die ze heeft ,vertrouwt,kent,vereerd en trotseert.
Zijzelf is haar wilskracht,zij zal haarzelf leiden naar het doel en de ambities die ze heeft.
Zij is ik.
Iemand die niemand wenst te kennen
en hoort geen stemmen meer...
Alles wat zij wil is rust,
dus laat zij haar twee levens gescheiden houden,
want zodra ze zich vermengen en leren kennen,
Doet zij haarzelf wat.
Laat ze zijn wie ze wil zijn,
want zodra iets ze weerhoudt dat te verwezelijken,
Doet ze haarzelf nog meer.
Alles draait om zij,
uiteindelijk is zij dan ook de enige persoon die ze heeft ,vertrouwt,kent,vereerd en trotseert.
Zijzelf is haar wilskracht,zij zal haarzelf leiden naar het doel en de ambities die ze heeft.
Zij is ik.
Iemand die niemand wenst te kennen
Reacties op dit gedicht
| bl00d: | Dinsdag, februari 20, 2007 01:29 |
| prachtig mooi geschreven, in stuilte gelezen..jammer genoeg erg herkenbaar.. heel veel sterkte, liefs, Arjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Weltschmerz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||