waarom
Ik vraag me af,
Ken je dat gevoel, je bent dor van binnen,
die bolster groeit en groeit,
en wil maar niet ontploffen.
Het rijt je binnenste aan stukken.
Beetje bij beetje,
je gaat dood,
denk je.
Je snakt naar adem in een oneindig universum zonder lucht.
Je weet, maar je kan niet begrijpen,
Hoe kon ze...
Ken je dat gevoel, je bent dor van binnen,
die bolster groeit en groeit,
en wil maar niet ontploffen.
Het rijt je binnenste aan stukken.
Beetje bij beetje,
je gaat dood,
denk je.
Je snakt naar adem in een oneindig universum zonder lucht.
Je weet, maar je kan niet begrijpen,
Hoe kon ze...
Reacties op dit gedicht
| -MoonFlower-: | Donderdag, februari 22, 2007 22:59 |
| Ja, dat gevoel ken ik. En dat heb je erg mooi verwoord. Sterkte! Liefs, |
|
| ranieke: | Dinsdag, februari 20, 2007 18:54 |
| Begrijp jij de ander? Mooi verwoord. Liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kleini | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||