Leeg en op
Geen tranen
Helemaal niets
Geheel leeggemaakt
Is wat ik ben
Met moeite
Weet ik m’n pen te vinden
Te pakken ook
Om te gaan schrijven
Een echt fatsoenlijke dicht
Komt er ook al niet meer uit
Het doet pijn zo te leven
En elke dag zo moe te zijn
Toch al zo vaak geprobeerd
Mezelf goed te uiten
Voor verwerking
Van de pijn
Nooit gelukt toch
En dat doet zeer
Daar ga je door opgeven
En verban je ‘t
Telkens weer
Totdat je op bent
Juist zoals ik
De wereld wil verlaten
Als een soort uiting
Met een laatste kick
Reacties op dit gedicht
| Yakkiba: | Dinsdag, februari 27, 2007 17:28 |
| Laat het maar stromen... in de kleine dingen van de wereld zit een schoonheid om je wonden te helen en de pijn te verzachten. huil schreeuw stamp met je voeten. het zal helpen. weet iig dat je mensen blij maakt met je mooie gedichten. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||