Het verschil tussen zijn en er denk
Omdat het een onneembare vesting bleek
was het dat je moed week en plaatsmaakte voor huilbuien
dikke tranen die geen gaten dichten geen troost bieden
alleen vlekken veroorzaken in kanten zakdoeken
een klein streepje licht vindt haar weg tussen de wimpers
en zet de zaken verder op scherp handgranaten
Het ontploft omdat het een reden zoekt uit een te spatten
en omstanders te laten delen in het geschiedde leed
Je racete op een onbevlogen manier, het was haast verplichte kost
en zoals je daar vluchtte voor wat voorsbestemd leek; hulpeloos
uren lijken te vertragen tot eindeloze november dagen
het herfstige dat in je binnenste huis breekt uit tot strenge winter
op je fiets wordt je een met het uitzicht; onopvallend ga je er in op
totdat niemand nog het verschil kan zien tussen of je er wel of
niet meer bent
Reacties op dit gedicht
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, februari 23, 2007 10:40 |
| Rakend... bijna ademloos gelezen Groet Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||