doornen
vrij en verbijsterd
sluipen doornen
in windstilte
de rozen voorbij
en de zachtheid
van levensadem
verzinkt in het smelten
van deze droefheid
zo staat geschreven
in vergeelde boeken
de lucht nu onbedreigd...
en als bloesems,
de winter doorstaan
zijn de doornen gebroken
voor ze konden geven
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, februari 25, 2007 18:51 |
| weer een erg mooi beeldgedicht Soulstorm...klinkt zo droef berustend en toch hoopvol verwachtend... liefs, kerima ellouise |
|
| dichterbij: | Zondag, februari 25, 2007 13:41 |
| heel mooi verwoorde gevoelens lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||