loslaten
je kind loslaten, ze laten gaan
je weet, dat ooit die dag zal komen
gaan uit huis , of emigreren
over hun toekomst ga je dromen
was op zoveel voorbereid
maar had geen weet van dit verdriet
loslaten , ja, maar eeuwig afscheid
daaraan, denk je vooraf niet
zelfs, toen ik wist dat je moest gaan
stond ik daar nog niet bij stil
want, je kind zo te zien lijden
is wat geen enkele moeder wil
loslaten, ach, klinkt zo cliché
ik houd haar heel graag dicht bij mij
mijn hart , ze zal er blijven wonen
ik laat niet los, ik liet haar vrij.
Reacties op dit gedicht
| J.H. Vergne: | Maandag, maart 05, 2007 11:00 |
| wat een verschrikkelend verdriet, moet je hebben, een kind verliezen is het ergste wat er is, gelukkig kan je het opschrijven en misschien zo verwerken lieve groeten en sterkte | |
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, maart 05, 2007 08:42 |
| heb hier echt weer geen woorden voor mumsie zo mooi hoe jij je steeds kunt uiten die laatste zin ik laat niet los, ik liet haar vrij, zulke vreselijk mooie woorden van een gebroken moeder bewondering lieverd maar dat wist je al dikke knuf liefs guppie |
|
| Ludy: | Donderdag, maart 01, 2007 18:43 |
| Dat je dit in al je verdriet nog zo zuiver kunt verwoorden! Heel veel sterkte. Liefs, Ludy |
|
| kapeloeteke: | Woensdag, februari 28, 2007 19:49 |
| je kind loslaten... kan een moeder dat wel, denk het niet! Stilmakend mooi geschreven! Knuff xxx |
|
| micina: | Dinsdag, februari 27, 2007 21:06 |
| Stilmakend en met koude rillingen gelezen. Een warme troostknuf micina |
|
| Jan van Dord: | Dinsdag, februari 27, 2007 19:08 |
| Daar wordt een mens stil van! Jan |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, februari 27, 2007 15:42 |
| Lieve Roelie, Meid, dat kan ik hier nog op zeggen? Ook al is je verdriet zo ongelooflijk groot, je kunt er meer dan prachtig over schrijven, blijven doen, alle lieve reacties moeten toch enigszins verzachten, je bent een geweldig mens, ik val in herhaling, liefs en warme knuffel, |
|
| betty1: | Dinsdag, februari 27, 2007 14:14 |
| stil...liefs betty | |
| myrkvi : | Dinsdag, februari 27, 2007 12:57 |
| Verscheurd dat is wat ik voel... liefs en dikke kus myrkvi |
|
| dolphingirl: | Dinsdag, februari 27, 2007 12:55 |
| heel erg mooi geschreven en volgens mij kan je je kind nooit loslaten liefs dolphingirl |
|
| jantje maan: | Dinsdag, februari 27, 2007 12:37 |
| zo stilmakend mooie mums dikke troost knuf lieve groetjes marc |
|
| rovago: | Dinsdag, februari 27, 2007 10:32 |
| Ik kan het begrijpen maar het verdried dat jij hebt Mums kun jij alleen voelen omdat jij je kind moest afgeven. Ik heb oh, zoveel respect en genegenheid voor jouw gevoelens. Ik heb ook kinderen. Liefs. Den bompa |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, februari 27, 2007 10:18 |
lieve, warme knuffel xxx en alles wat hieronder al is gezegd... liefs, kerima ellouise |
|
| Will Hanssen: | Dinsdag, februari 27, 2007 09:29 |
| Voelbaar, rakend mooi mums. Liefs, Will |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 27, 2007 08:14 |
| Ik proef jou in de lucht mijn kind als zilte tranen op mijn lippen droog in ''t voelen van de lentewind en ''t zien van kleine wolkjes hoog in elke bloem en struik en boom ook in het lachen van een vriend en in ''t beleven van een droom in ''t leven dat mij vindt. ********** sunset ********** Liefs en heel warme knuf, sunset |
|
| remie: | Dinsdag, februari 27, 2007 08:12 |
| wat valt er nog toe tevoegen aan reaktie, ben er stil van...liefs remie | |
| -MoonFlower-: | Dinsdag, februari 27, 2007 08:01 |
| Kippenvel. Prachtig maar verwoord, maar zo triest... Sterkte! Liefs, |
|
| lommert: | Dinsdag, februari 27, 2007 07:53 |
| wat moet ik hier nog aan toevoegen...je bent groots en wijs in denken liefs van mij xwillem |
|
| Artifex: | Dinsdag, februari 27, 2007 07:50 |
| Zo knap en rakend verwoord... Liefs, Artifex. |
|
| Hilly N: | Dinsdag, februari 27, 2007 07:25 |
| Zo mooi Mums. Ik ben er stil van. En denk waar maak ik mij dan zo druk om. Lieve groet, Hilly |
|
| H.J.: | Dinsdag, februari 27, 2007 07:01 |
| kippenvel Roelie, en zo mooi die laatste regel. zo veelzeggend, en ben het helemaal met Annemieke eens. liefs |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, februari 27, 2007 06:05 |
| En telkens als ik jou dan weer lees dan denk ik waar maak ik me druk over als dochterlief weer eens op het ontdekkingspad is wat leven heet... En groeit mijn bewondering voor jou... Liefs... |
|
| Roland Hainje: | Dinsdag, februari 27, 2007 01:19 |
| wat mooi geschreven, mums! dit vind ik, een meer dan, prachtige zin'' ik laat niet los, ik liet haar vrij.'' groetknufff, XRo |
|
| kleinmeisje: | Dinsdag, februari 27, 2007 01:00 |
| mooi en verdrietig tegelijk.moeilijk loslaten op die manier.liefs | |
| erje: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:40 |
| Onze kids zijn het huis ook uit en dat bracht een traan teweeg, maar dat was maar tijdelijk omdat je ze weer op visite kreeg,maar als je voorgoed afscheid moet nemen en bewust, dan is het fijn dat ze ook in jouw hart rust je bent een lieverd liefs erje |
|
| switi lobi: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:34 |
| Ik zit naast je... op het blauwe bankje. Ik heb het warm en koud tegelijk...je kent het wel. Warme knuffels Liefsliefs, switi lobi |
|
| lonely 1: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:17 |
| stilletjes gelezen, liefs en troostende knuffel, lonely 1 |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:15 |
| Daarvoor is ze voor altijd te dicht bij je, dikke kus Fata. | |
| Tijgertje:): | Dinsdag, februari 27, 2007 00:07 |
| met kippevel gelezen..nee idd niet loslaten, wel laten gaan..intens verdrietig dikke knuffel voor jou |
|
| maria : | Dinsdag, februari 27, 2007 00:07 |
| stilmakend dieprakend ik heb diepe bewondering voor jou... warme knuf met alle liefs, maria |
|
| tulpje: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:06 |
| stilmakend mooi geef je een dikke knuffelkus liefs mij en slaap lekker |
|
| dichterbij: | Dinsdag, februari 27, 2007 00:06 |
| loslaten en het lege nest syndroom. het hoort erbij maar went nooit lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||