De avond die de nacht liet gaan...
Luisterende oren waar gevoel naar hoort,
spreken zonder een woord.
Innige momenten die toekomst voorspellen,
zijn moeilijk uit te leggen.
Twee zieltjes die mekaar omarmen,
alom voelend in maag en darmen.
Zijn in het moment van nu,
met mijn en jouw naam gegrift,
in hemels geschrift.
Voor altijd en eeuwig,
spreken we geeuwig.
Voldaan,
de avond die de nacht liet gaan.
Reacties op dit gedicht
| kapeloeteke: | Zondag, maart 04, 2007 19:29 |
| Ik weet zeker dat er nog meer van die avonden en nachten zullen zijn voor je. Geniet ervan... Liefs xxx |
|
| moongirl1982: | Donderdag, maart 01, 2007 11:55 |
| prachtig... groet moongirl1982 |
|
| jasmienschrijft: | Dinsdag, februari 27, 2007 21:21 |
| mooi, om van te dromen. groetjes, jasmien |
|
| micina: | Dinsdag, februari 27, 2007 17:58 |
| Een avond om nooit te vergeten ;) Véél liefs. xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Obi Wann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||