het voelt anders dan anders en
net iets normaler dan normaal
dat ik lopen mag, rennen wil
tot ik niet meer kan - te vallen
op mijn knieën en dan huilen
op mijn armen in de kou die
uit adem stroomt en ik me verslik
in het zout dat al bevoren is,
verloren is in dertien keren
dat ik de snijplank had gemist
Panta Rhei: | Zondag, maart 04, 2007 17:36 |
Bevroren zout, hip! 13 keer is scheepsrecht, denk ik. Geweldig einde. Superpoët aan de slag.. Oja, en een knuffel :) xxx |
|
anguissette: | Donderdag, maart 01, 2007 15:07 |
alsof je een emmer ijsblokjes over je heengestort krijgt.. Bloedstollende verwarring.. Liefs, angui. |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
Thema's: |