Bijna echt.
Bijna echt.
Heroïsche veldslagen
op het heldergroene
grasland vatten aan
uit het vuur van overwinningen
toen er woorden nog zeemzoet aanvoelden
tot er woorden tegen mijn gehoor botsten
wat alle fundamenten deed beven
en t’ weldra op een hoopje stortte
zelfs de ankers die ons nog bij elkaar hielden
lijken nu uit illusies geweefd
klaar om te knakken,
alles te lossen
overlevende helden van t’schouwspel
en hun moed ten spijt
ze lijken te vluchten in smart
in t’laatste haardvuur,
de hoop ik nog vasthield
ze ebt weg
de ankers knakken
contacten vergaan
t’wrakhout zinkt als lood
Sammeke.
24*01*02
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Vrijdag, februari 01, 2002 10:33 |
| Zinken doet het wel, maar misschien heb je geluk en is er iets wat het weer op het strand leggen zal ..... zilte zeegroet, Sheen |
|
| Robski: | Woensdag, januari 30, 2002 21:03 |
| Heel erg mooi.. en vol gevoel... hopelijk zal het wrakhout tesamen drijven .. niet zinken.. en valt er nog iets van te maken... Groetjes en sterkte Robke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||