Bang zonder jou (2)
De angst vloeit langzaam
uit mijn lichaam weg.
Door alle lieve dingen
die je tegen me zegt.
Ik voel mijn gespannen spieren
ontspannen, ik voel me fijn.
Eindelijk is het weer zover,
ik mag weer bij je zijn.
Ondanks de angst, die me altijd
bij zal blijven..
Voel ik me weer even goed..
Waarom kan ik me niet altijd zo voelen?
Reacties op dit gedicht
| happy_in_love: | Maandag, maart 05, 2007 22:02 |
| prachtig... weet hoe het voelt xxxx |
|
| Nipke: | Woensdag, februari 28, 2007 21:07 |
| Mooi gedicht. Geniet van die mooie momenten. Tijd is tijdloos dus wellicht zal jouw angst ooit verdwijnen. Liefs Nip |
|
| Renske x3: | Woensdag, februari 28, 2007 20:38 |
| Het is zo mooi om te zien hoe liefde een mens blij kan maken.. | |
| -Meisje-: | Woensdag, februari 28, 2007 20:25 |
| dank je voor je reactie.. :) Moet je verleden tijd van mij lezen.. Dat gaat over zo iemand die net mijn leven uit is gestapt. Dus voor mijn gevoel kan ik nooit meer zo iemand vinden.. | |
| -Meisje-: | Woensdag, februari 28, 2007 19:48 |
| Ik wou dat ik zo iemand had.. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||