Droom van Venus
Droom van Venus
Onder het turbulente wolkendek
dat het oppervlak omhult
liggen mysterieuze vlakten
tussen verweerde rotsen
waar ik soms mag dwalen.
Dan zwerf ik op mijn gelijke
en laat vage sporen na die
enkel jij terug weet te vinden,
ook al is de reis verder gezet
dan het zicht dragen kan.
Vreemden in taal en cultuur
draaien we immers rond
dezelfde zon en kennen
ook de donkere kant
van onze schijngestalten
zonder bevreesd te zijn.
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Donderdag, maart 01, 2007 16:44 |
| Top! kus. | |
| Quadesh: | Donderdag, maart 01, 2007 16:02 |
| pas maar op ik zie je snel weer whoeoahahahaha grrrr | |
| Quadesh: | Woensdag, februari 28, 2007 23:34 |
| wow mooi maar stuur m toch in na 12en zonde dat zo weinig m lezen. knufs.liefs |
|
| libel: | Woensdag, februari 28, 2007 23:24 |
| Heel mooi verwoord. Groetjes, Lia |
|
| cosmicdoom: | Woensdag, februari 28, 2007 23:08 |
| ja mooi herkenbaar en prachtig verwoord,groetjes Jurgen | |
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||