Dichten is mijn manier van “leven”..
Daar kan ik mijn eigen ideeën en gevoelens in weergeven..

Hoe of de dag en de…tijd me verging..
Het is het moment…en de stemming..

Soms staat men verbouwereerd..
En wordt mijn gedicht niet..geaccepteerd..

Dan krap jij…je zelf maar eens achter de oren..
Dat is toch enig sinds vreemd om te horen..
Heb ik dan zoveel tijd verloren..

Ach…soms voel jij je net één vreemdeling..
En toch gaat het echter over het zelfde ding..

Het gedicht van deze dag..
Serieus..met één knipoog…of begint het met één lach..

Soms met één traan..
Ach…kop op en verder gaan..

Probeer jou dromen waar te maken…het geen jij verdient..
Doe het alleen…of samen met één vriend..

Begraaf je verleden..
In ruil daarvan…beleef het heden..

Laat je door niemand meer “intimideren”..
Maakt “nu” het begin…koop eens “nieuwe kleren”..

Al zit jij…je door dit lezen van dit gedicht “te knijpen”..
Bij deze laatste regel…zal jij het begrijpen..

Het gedicht lees jij…en hoef t dan ook niet te luisteren..
Waarom zit jij dan nu in je zelf te “fluisteren”…

Vertel eens eerlijk…is het waar..
Is jou leven nu “echt” zo zwaar..

RvM