Nu al het mooie dood is
Nu is al het mooie dood
de vogels zijn gestopt met fluiten
de zon gestopt met schijnen
en de bloemen kom niet meer boven
Nu is al het mooie dood
de lach vande gezichten
de lichtjes in de ogen
zijn voorgoed verdwenen
Nu is al het mooie dood
jij bent weg uit mijn leven
jij liet mij stralen en leven
Nu ga ook ik dood
dood van eenzaamheid
en verdriet...
de vogels zijn gestopt met fluiten
de zon gestopt met schijnen
en de bloemen kom niet meer boven
Nu is al het mooie dood
de lach vande gezichten
de lichtjes in de ogen
zijn voorgoed verdwenen
Nu is al het mooie dood
jij bent weg uit mijn leven
jij liet mij stralen en leven
Nu ga ook ik dood
dood van eenzaamheid
en verdriet...
Reacties op dit gedicht
| thomas_bruinsma: | Dinsdag, maart 06, 2007 21:35 |
| mooi, zeker mooi, dus niet al het mooie is dood;) ik hou van je(L) dikke knuffel, |
|
| *Janga*: | Zondag, maart 04, 2007 22:02 |
| Zo voelt het soms wel, ja... Maar je gedicht bewijst dat niet al het mooie dood is, Angel. Liefs, Janga |
|
| ElyOfDeath: | Zondag, maart 04, 2007 21:42 |
| Mooii geschreven... Xx.. | |
| EveryTearTellsAStory: | Zondag, maart 04, 2007 21:20 |
| inderdaad, prachtig gemaakt vol gevoel en emoties:) warme knuf |
|
| happy_in_love: | Zondag, maart 04, 2007 21:11 |
| Prachtig omschreven de pijn en verdriet sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Michal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||