inpulsieve gedrag (kerkhof)
Met een impulsiefe gedrag
reed ik richting het kerkhof
wilde naar mijn opa toe
en mijn tante die ik zo mis
tranen begonnen te stromen
zakte door mijn knieen heen
begon tegen hen te praten
zeggen hoeveel ik van ze hou
dat ik ze iedere dag mis
zal door vechten in mijn strijd
nooit zal opgeven in deze dagen
maanden en de jaren die nog komen
rookte samen een peukje met opa
zat bij zijn graf te staren
waarbij mijn vele tranen vielen
en toch vond ik er rust en liefde
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Maandag, maart 05, 2007 21:32 |
| mooi gebaar, het zoeken naar troost en de rust vinden in jezelf. Liefs |
|
| Meisje met het hart*: | Maandag, maart 05, 2007 20:28 |
| knuf* | |
| sunset: | Maandag, maart 05, 2007 10:40 |
| Tonend delend mooi. En je zult die rust en tijd daar even nodig gehad hebben. Helemaal niets mis mee. Liefs, sunset |
|
| hiljaa: | Maandag, maart 05, 2007 09:52 |
| rust vinden gelijk waar ....! ik doe dit door met de hond gaan te wandelen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| memy: | Maandag, maart 05, 2007 07:53 |
| ze zijn altijd om je heen.. ik ga ook vaak naar het graf van me opa toe.. dat kan gewoon opluchten. Sterkte xx kus en knuf mems | |
| anneke van dijk: | Maandag, maart 05, 2007 07:41 |
| je opa en tante zijn om je heen, je hoeft niet perse naar het kerkhof te gaan om tegen hen te praten; je kunt ook b.v. tegen een foto van hen je verhaal kwijt... maar het gaat om jouw gevoel en de troost die je eruit put.. liefs, namasté, an |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, maart 05, 2007 00:46 |
| Als je daar behoefte aan hebt, gewoon doen meid. Ik geef je nu een dikke troostknuffel en wens je welterusten. Liefs, Peter. |
|
| Fata Morgana: | Maandag, maart 05, 2007 00:26 |
| Er zijn best wel veel plekjes waar je rust en liefde vindt... enne nee geen 16 moet er nog 31 wissen, maar lag vandaag beetje stil, heb nog gewoon leven naast freaks, tante Fatakus. | |
| dichterbij: | Maandag, maart 05, 2007 00:16 |
| fijn dat je daar tot rust kunt komen lieve groet |
|
| erje: | Maandag, maart 05, 2007 00:12 |
| natuurlijk wordt je daar emotioneel van maar dat is niet erg hoor gewoon fijn om met opa nog een peuk te roken, wie weet geeft hij je de kracht om sterker in het leven te staan liefs erje |
|
| mums: | Maandag, maart 05, 2007 00:09 |
| fijn dat je daar even je hart kunt luchten en even weer de rust vinden. ze zijn bij je meid. liefs mums |
|
| switi lobi: | Maandag, maart 05, 2007 00:06 |
| Tuurlijk lieverd, ze zijn toch altijd bij je? En hun plekje daar is een plek van rust en bezinning...fijn dat je er troost vond meis. Dikke kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
| M@rcel: | Maandag, maart 05, 2007 00:06 |
| Het gemis is voelbaar Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||