Lappenpopje
Als een pop aan touwtjes,
Liet jij haar een kant op lopen,
Het was er zo heel stilletjes,
Voorzichtig in geslopen,
Met, onwetend als zij was,
Haar hartje eerst nog open.
Meneer de poppenspeler,
En zij deed wat je vroeg,
Je bespeelde haar zo slim,
Maar niet slim genoeg,
Omdat, met je eigen spelletje,
Lappenpopje jou versloeg.
Liet jij haar een kant op lopen,
Het was er zo heel stilletjes,
Voorzichtig in geslopen,
Met, onwetend als zij was,
Haar hartje eerst nog open.
Meneer de poppenspeler,
En zij deed wat je vroeg,
Je bespeelde haar zo slim,
Maar niet slim genoeg,
Omdat, met je eigen spelletje,
Lappenpopje jou versloeg.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, maart 05, 2007 09:30 |
| Voelbaar dit. En, alle respect voor ''lappenpopje'' Zij zou moeten weten dat uit elk verdriet nieuwe vreugde kan geboren worden. Liefs, sunset |
|
| kleinmeisje: | Maandag, maart 05, 2007 02:05 |
| grappig geschreven.liefs | |
| *maantje*: | Maandag, maart 05, 2007 01:16 |
| heel erg mooi verwoord | |
| switi lobi: | Maandag, maart 05, 2007 00:27 |
| Strek geschreven! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||